Patient van de MDL afdeling met daarbuiten hartproblemen

 

  1. Ritme: Normale hartfrequentie, zit wel dicht tegen bradycardie aan. Het ECG heeft 3 P toppen voor elk QRS complex, en de amplitude van deze P-toppen neemt gelijkmatig af per P-top. Oftewel, de eerste is hoger dan de 2de en die is hoger dan de derde, en na het QRS complex begint het allemaal weer opnieuw. Aangezien de hartfrequentie van het QRS complex 66 is, en er 3 P-toppen zijn per QRS complex, betekent dit dat het atrium met ongeveer 198 slagen per minuut slaat. Dat is natuurlijk veel te veel. Atriumtachycardie.
  2. Hartfrequentie: De hartfrequentie is 66 slagen per minuut, wat iets boven bradycardie zit. Zoals hiervoor vermeld is er wel sprake van atriumtachycardie. De tijd tussen de QRS-complexen is constant.
  3. Geleidingstijd: De PQ tijd met ongeveer 130ms normaal. Het QRS complex zit met ongeveer 60ms ook in de normale waarden. De QTc is met 360ms ook binnen de normaalwaardes. Er is geen afwijking qua geleidingstijd.
  4. Hartas: De hartas van dit ECG is normaal. Dat kan met zien doordat het QRS-complex positief is in I, wat betekent dat de ventrikels van rechts-naar links geleiden wat ook in het echt zo i. Aangezien de linker kant van het hart gespierder is, is hier ook meer activiteit waardoor het QRS complex positief is. Ook is het QRS complex positief in AVF wat betekent dat de geleiding van boven naar beneden gaat, dus van het atrium naar het ventrikel zoals bij een goede hart-as. Dat het QRS-complex in I positief is zegt dat de hartas tussen -90 en 90 graden ligt. Een positief QRS complex in AVF zegt dat de hartas tussen de 0 en 180 graden ligt. Dit betekent samen dat de hartas tussen de 0 en 90 graden ligt, en een gezonde hartas ligt tussen de -30 en 90 graden. Dus het is een gezonde hartas.
  5. P-top: De richting van de P-top is normaal, dus het is een sinusritme en geen atriaal ritme. De p-top is positief in I en II dus dat geeft aanwijzing voor een normale P-top. Echter is de amplitude van de P-top in I wel erg klein, dus ik denk dat het toch niet hele normale P-toppen zijn. De P-toppen zijn bifasisch in V1 wat ook bij normale P-toppen hoort. Verder zijn er drie P-toppen voor elk QRS-complex. Deze P-toppen zijn constant en verliezen een klein beetje amplitude wanneer zij dichter bij het QRS-complex komen. Dit lijkt heel erg op een zaagtand-patroon.
  6. QRS-morfologie: Ik kan geen afwijkingen qua QRS-complex identificeren in dit ECG. Er is een mooie progressie in R-top toename van V1 tot en met V5.
  7. ST-morfologie: Er lijkt heel licht ST-elevatie te zijn in het onderste, algehele beeld. Dit is echter zo weinig dat het mij niet klinisch relevant lijkt en dat het ook geen aanwijzing voor bijvoorbeeld een doorgemaakt myocard infarct.
  8. Vergelijking met oud ECG: Ik kan geen significante of klinisch relevante verschillen met ECG’s van de afgelopen 3 jaar.
  9. Conclusie: Gezien het goede QRS-complex, afwezigheid van significante ST-segment veranderingen en de hartstand lijken de ventrikels gezond. Wel worden drie P-toppen voor elk QRS-complex gevonden, met een tachycardie van het atrium en lijken de P-toppen een tandrad. Dit is een specifieke aanwijzing voor atrial flutter. Dus mijn diagnose is ook dat deze patiënt leidt aan atrial flutter.